Pedodoncja, czyli stomatologia dziecięca zajmuje się profilaktyką i leczeniem zębów oraz układu stomatognatycznego w okresie rozwoju. Najważniejszą częścią tej specjalizacji, jest profilaktyka i edukacja zarówno małego pacjenta jak również jego rodziców. Dziedzina ta zwraca uwagę na ząbkowanie i jego ew. zaburzenia, leczenie zębów mlecznych oraz stałych niedojrzałych, leczenie chorób błony śluzowej oraz zapobieganie powstawania wad zgryzu.
Wbrew opiniom leczenie zębów mlecznych jest bardzo ważne i ma duże znaczenie dla prawidłowego rozwoju:
- wpływa na prawidłowy wzrost szczęki i żuchwy,
- umożliwia właściwy rozwój zgryzu oraz ustawienie zębów stałych,
- likwiduje bakterie próchnicowe, które w przypadku wystąpienia powikłań mogą rozsiać się w organizmie dziecka i powodować jego osłabienie, a nawet choroby ogólne,
- przeciwdziała skutkom ubytków w postaci właściwego rozdrabniania pokarmu, którego brak może powodować bóle brzucha,
- wyżynające się zęby stałe pojawiają się w zdrowym środowisku jamy ustnej, dzięki czemu są mocniejsze i bardziej odporne na działanie negatywnych czynników.
Do zabiegów stomatologii dziecięcej należą min:
- Wizyta adaptacyjna – jeden z ważniejszych elementów. Polega na oswojeniu pacjenta z gabinetem i lekarzem stomatologiem, tak aby pierwsze (a najlepiej wszystkie) wizyty ograniczały się jedynie do bezbolesnych zabiegów profilaktycznych.
- Lakierowanie –zabieg profilaktyczny polegający na aplikacji preparatu fluorowego na powierzchnię koron zębów co przeciwdziała próchnicy. Wskazane jest powtarzanie fluoryzacji co 3-4 miesiące u pacjentów rosnących i co 6 miesięcy u dorosłych.
- Lakowanie –polega na uzupełnieniu/wygładzeniu bruzd (anatomicznie występujących zagłębień) na powierzchni żującej zębów preparatem uwalniającym fluor. Zabieg ten wykonuje się zwykle na pierwszych zębach trzonowych stałych zaraz po ich pojawieniu się w jamie ustnej, kiedy to zęby te są jeszcze słabo zmineralizowane, a przez to bardziej podatne na próchnicę.
- Lapisowanie – czyli ipregnacja zębów mlecznych, jest to rodzaj leczenia próchnicy. Najczęściej wykonywane jest w odcinku przednim. Polega na nasączaniu zmienionej próchnicowo tkanki korony zęba, azotanem srebra (lapisem) w celu zahamowania jej dalszego rozwoju. Niedogodnością jest to, że miejsca dotknięte próchnicą zabarwiają się na czarno.
- Leczenie zachowawcze – polega na mechanicznym usunięciu zmienionej próchnicowo tkanki zęba i wypełnienie go preparatem zastępczym. Zawsze stosowane w leczeniu zębów bocznych.
